Aufidius, naam van een romeinse plebejische gens, waarvan sinds de 2e eeuw vC vele leden bekend zijn. De voornaamste zijn:
(1) Aufidius Bassus,
geschiedschrijver uit de 1e eeuw nC en
aanhanger van het
epicurisme.
Hij schreef een Bellum
Germanicum over de oorlogen van
Drusus en
Tiberius
tegen de Germanen en een groot geschiedwerk
(Historiae) over de periode van ca. 44 vC tot
ca. 50 nC. Beide zijn verloren gegaan; uit de Historiae
citeert Seneca maior (Suasoriae 6, 18 en 23)
twee passages.
Lit. H. Bardon, La littérature latine inconnue 2 (Paris 1956)
1 64-1 67 .
(2) Gaius Aufidius Victorinus
uit Pisaurum in Umbrië,
leerling (samen met keizer
Marcus Aurelius) en later
schoonzoon van Fronto. Zijn schitterende ambtelijke
loopbaan is ons bekend door een inscriptie op
het Forum Augusti te Rome:
consul suffectus (155),
gouverneur van Germania superior
(162-165), van
Dacia (168-169),
van Hispania citerior
en Baetica
(171-172), van Africa (173-175),
praefectus urbi en
tenslotte voor de tweede maal consul (183). Hij stierf
ca. 185 nC.
[Nuchelmans]