Memmius


Zilveren denarius van Lucius Memmius
Galeria (106 vC)
Saturnus met tekst ROMA
Venus op tweespan, Cupido vliegend
met tekst L.MEMMI.GAL.
Memmius naam van een romeinse plebejische gens; de voornaamste vertegenwoordigers waren:

(1) Gaius Memmius. Deze diende onder Scipio minor bij Numantia (134/133). In 112 vC zette hij de oorlogsverklaring aan Iugurtha door. Fel keerde hij zich als volkstribuun (111) tegen de door Iugurtha omgekochte nobiles; een door hem ingediende wet opende de mogelijkheid veldheren gerechtelijk te vervolgen. Na zijn praetuur (104) ging hij met proconsulair imperium naar Macedonië. Van afpersing vrijgesproken, dong M. naar het consulaat voor 99, maar hij kwam om bij een door Gaius Servilius Glaucia en Lucius Apuleius Saturninus ontketend oproer.


Lit. F. Münzer (PRE 15, 604-607).


(2) Gaius Memmius, gehuwd met Sulla's dochter Fausta, die na hun scheiding (55 vC) met Milo huwde. Als aanhanger van de senaatspartij en tijdens zijn volkstribunaat (66 vC) ageerde M. tegen de Luculli, als praetor (58) tegen Caesar.

In gezelschap van de dichters Catullus en Cinna vertrok hij vervolgens als stadhouder naar Bithynië. Na zich aangesloten te hebben bij de volkspartij stelde hij zich candidaat voor het consulaat in 53. Een veroordeling wegens omkoperij echter deed hem besluiten naar Athene in ballingschap te gaan; of hij hieruit werd teruggeroepen, is onzeker. Hij stierf vóór 46.

Door zijn brede geestelijke belangstelling, zijn wisselende politieke houding en zijn moreel gedrag - hij wordt van herhaalde echtbreuk beticht - was M. een typische representant van zijn tijd. Zelf redenaar en dichter, trad hij ook op als beschermheer van de literatuur. Aan M. droeg Lucretius zijn leerdicht De rerum natura op.


Lit. F. Münzer (PRE 15, 609-616). - E. Meyer, Caesars Monarchie und das Principat des Pompejus. Innere Geschichte Roms von 66 bis 44 v. Chr.³ (Stuttgart/Berlin 1922). G. della Valle, Gaio Memmio dedicatario del poema di Lucrezio (Rendiconti dell'Accademia dei Lincei 14, 1938, 731-886). B. Farrington, Lucretius and Memmius (Anales de filologia clásica 7, 1959, 13-31).


(3) Publius Memmius Regulus, homo novus uit Gallia Narbonensis, die hoog in de gunst stond bij Tiberius. Als consul (31 nC) leidde M. de senaat toen deze Seianus ten val bracht, die hij zelf naar de kerker bracht. Van 35 tot 44 was hij keizerlijk legaat van Moesia, Macedonia en Achaea, omstreeks 49 proconsul van Asia. Om zijn zorgvuldig bestuur werd hij met talrijke opschriften geëerd. Van zijn tweede vrouw Lollia Paulina moest hij zich laten scheiden op bevel van Caligula, die haar in 38 huwde, maar het jaar daarop al verstiet.


Lit. A. Groag (PRE 15, 626-636). [A. J. Janssen]


Lijst van Namen