Vibius, naam van een romeinse, waarschijnlijk uit Zuid-ltalië afkomstige, gens, waarvan sinds de 3e eeuw vC leden vermeld worden. De bekendste zijn:
(1) Gaius Vibius Pansa Caetronianus; zie Vibius.
(2) Gaius Vibius Marsus, consul suffectus in 17 nC en het jaar daarop legaat van Germanicus in het Oosten, vanwaar hij na diens dood Agrippina naar Rome begeleidde. Van 27 tot 30 was hij proconsul in Africa. In 37 wegens majesteitsschennis aangeklaagd, ontkwam hij dank zij de dood van keizer Tiberius aan een terechtstelling. Onder Claudius streed V. als legaat van Syria (42-45) tegen de Parthen.
Hij was een vijand van koning Herodes
Agrippa I en stond bekend als een zeer beschaafd
man.
Lit. R. Hanslik (PRE 8A, 1973-1975).
(3) Lucius Vibius Sabinus, vader van keizerin Vibia
Sabina, de gemalin van Hadrianus,
en haar zuster
Vibia Matidia.
(4) Gaius Vibius Maximus klom via militaire prefecturen
in Syria en Dalmatia ca. 101 op tot
praefectus
annonae te Rome en was van 103 tot 107 prefect van
Egypte. Waarschijnlijk werd hij hierna aangeklaagd
wegens afpersing. Hij was bevriend met
Martialis
en Statius, die V.
zijn Silvae 4, 7 wijdde. Uit het slot
hiervan kan men opmaken dat V. een algemene geschiedenis
schreef, die uittreksels uit Sallustius en
Livius bevatte,
met wie hij in bondigheid wedijverde.
Lit. R. Hanslik (PRE 8A. 1975-1977). - R. Syme, C. V. Maximus,
Prefect of Egypt (Historia 6, 1957, 480-487). P. White, V. Maximus,
the Friend of Statius (Historia 22, 1973, 295-301). F. Delarue, Un
ami méconnu de Stace, V. Maximus (Siculorum Gymnasium 19
1976, 173-203). [A.J. Janssen]
(5) Vibius Sequester,
in de 4e of 5e eeuw nC levende
auteur van een geografisch lexicon op (een gedeelte
van) de gedichten van Vergilius,
Lucanus,
Silius
(boek 4) en Ovidius (Metamorphosen 3 en 15, Fasti
4) met de titel De fluminibus fontibus lacubus nemoribus
paludibus montibus gentibus per litteras, waarbij
de schrijver blijkens het behandelde materiaal
gebruik heeft gemaakt van toentertijd in omloop
zijnde, van commentaar voorziene bloemlezingen
van de genoemde dichters. Als ordeningsprincipe is,
behalve de indeling in categorieën die blijkt uit de
titel, bij de verklaring van de individuele aardrijkskundige
namen per categorie een alfabetische volgorde
aangehouden.
Lit. Uitgave: P. Parroni, Vibii Sequestris De fluminibus fontibus
lacubus etc. (Milaan 1965). R. Gelsomino, V.S. (Leipzig 1967). W.
Strzelecki (PRE 8A, 2457-2462). GRL 4, 2, 120-122. A. Püschel,
De Vibii Sequestris libelli geographici fontibus et compositione
(Diss. Halle 1907). [Brouwers]
(6) Gaius Vibius Trebonianus Gallus, zie Trebonianus.
(7) Gaius Vibius Afinius Gallus Veldumnianus Volusianus,
zie Volusianus.