Sempronius

Sempronius, naam van een romeinse plebejische (oorspronkelijk misschine patricische) gens, waartoe o.a. de families der Aselliones, Blaesi, Gracchi, Longi en Tuditani behoorden. Behalve een viertal Gracchi en een drietal vrouwelijke leden, die de naam Sempronia droegen, verdienen nog de volgende Sempronii vermelding.

(1) Tiberius Sempronius Longus, consul in 218 vC, werd na het uitbreken van de tweede punische oorlog naar Sicilië gezonden om vandaaruit een aanval op Afrika te doen. Toen Hannibal echter in de herfst van 218 in Noord-Italië verscheen, werd Sempronius teruggeroepen en voerde zijn troepen in ijlmarsen van Sicilië naar het bedreigde gebied. Nadat zijn collega Publius Cornelius Scipio reeds een nederlaag bij de Ticinus had geleden, verenigden de legers der beide consuls zich bij Placentia. In december 218 kwam het bij de Trebia tot een nieuw treffen tussen Puniers en Romeinen, waarbij laatstgenoemden wederom verslagen werden.


Lit. F. Münzer (PRE 2A, 1430-1433).



(2) Tiberius Sempronius Longus, zoon van vorige Sempronius, was praetor in 196 vC, bestuurde in 195 als propraetor Sardinië en bekleedde in 194 het consulaat. In 184 dong hij vergeefs naar het ambt van censor. Als consul zorgde S. ervoor dat de leden van de senaat recht kregen op speciale plaatsen bij de ludi. In 194 en 193 vC beoorloogde hij de noorditalische Boii.


Lit. F. Münzer (PRE 2A, 1433-1435).


(3) Publius Sempronius Tuditanus was krijgstribuun in 216 (in de slag bij Cannae), aedilis curulis in 214, praetor in 213, censor in 209 en consul in 204 vC. In 205 vC wist hij Philippus V te bewegen tot de vrede van Phoenice en daarmee een einde te maken aan de tweede macedonische oorlog (215-205). Als consul behaalde hij, na een voorafgaande nederlaag, bij Croton een overwinning op Hannibal, welke diens kritieke positie in Zuid-ltalië nog moeilijker maakte. In 201/200 vC maakte S. met Gaius Claudius (4) Nero en Marcus Aemilius Lepidus deel uit van het romeinse gezantschap dat Philippus V van Macedonië een ultimatum van de senaat over bracht, met als gevolg het uitbreken van de tweede macedonische oorlog (200-197), en vervolgens Antiochus III van Syrië en Ptolemaeus V van Egypte bezocht om hun neutraliteit te bewerkstelligen.


Lit. F. Münzer (PRE 2A, 1443-1445).


(4) Marcus Sempronius Tuditanus was volkstribuun in 193, praetor in 189 (op Sicilië), consul in 185 en werd pontifex in 183 vC. Tijdens zijn consulaat behaalde hij een overwinning op de ligurische stam der Apuani.


(5) Gaius Sempronius Tuditanus was quaestor in 145, praetor in 132 en consul in 129 vC. Als consul trok hij ten strijde tegen de Illyriërs, waardoor hij zich onttrok aan de hem door de senaat opgedragen arbitrage taak tussen de landverdelingscommissie en de bondgenoten aan wie grond ontnomen werd. Op deze wijze blokkeerde hij het werk van de commissie. S. was ook de auteur van een geschiedwerk Annales en van (13?) libri magistratuum over staatsrechte lijke en dergelijke kwesties.


Lit. F. Münzer (PRE 2A, 1441-1443). [Nuchelmans]


Lijst van Namen